En temel mekanik performans göstergelerinden, 10.9 kalite yüksek dayanımlı cıvataların nominal çekme dayanımı 1000 MPa'ya ulaşırken, akma dayanımı akma dayanımı oranı (0.9) ile 900 MPa olarak hesaplanır. Bu, çekme kuvvetine maruz kaldığında cıvatanın dayanabileceği maksimum çekme kuvvetinin kırılma dayanımının yaklaşık %90'ı olduğu anlamına gelir. Buna karşılık, 12.9 kalite cıvataların nominal çekme dayanımı 1200 MPa'ya çıkarılmış ve akma dayanımı 1080 MPa'ya kadar ulaşarak üstün bir çekme ve akma direnci sergilemiştir. Ancak, her durumda yüksek dayanımlı cıvatalar düşük dayanımlı cıvataların yerini ayrım gözetmeksizin alamaz. Bunun arkasında birden fazla husus yatmaktadır:
1. Maliyet etkinliği: Yüksek mukavemetli cıvatalar üstün performansa sahip olsa da, üretim maliyetleri de buna bağlı olarak artar. Aşırı mukavemet gereksinimlerinin gerekli olmadığı durumlarda, düşük kaliteli cıvataların kullanılması daha ekonomik ve makul olabilir.
2. Destekleyici bileşenlerin korunması: Tasarım sırasında, cıvata ömrünü uzatmak ve sökme ve değiştirme sırasında bakım maliyetlerini düşürmek için cıvatalar ve somunlar arasında genellikle kasıtlı bir mukavemet farkı oluşturulur. Bu, rastgele değiştirilirse bu dengeyi bozabilir ve somun gibi aksesuarların hasar görmesini hızlandırabilir.
3. Özel işlem etkileri: Galvanizleme gibi yüzey işleme işlemleri, hidrojen gevrekliği gibi yüksek dayanımlı cıvatalar üzerinde olumsuz etkilere sahip olabilir ve bu durum alternatif çözümler seçilirken dikkatli bir değerlendirme gerektirir.
4. Malzeme tokluk gereksinimleri: Şiddetli alternatif yüklerin olduğu belirli ortamlarda, cıvataların tokluğu özellikle önem kazanır. Bu noktada, yüksek mukavemetli cıvataların körü körüne değiştirilmesi, yetersiz malzeme tokluğu nedeniyle erken kırılmaya yol açabilir ve bu da genel yapının güvenilirliğini azaltır.
5. Emniyet alarm mekanizması: Fren tertibatları gibi bazı özel uygulamalarda, koruma mekanizmasının devreye girmesi için cıvataların belirli koşullar altında kırılması gerekir. Bu durumda, herhangi bir değişiklik emniyet fonksiyonlarının bozulmasına yol açabilir.
Özetle, 10.9 ve 12.9 derece yüksek dayanımlı cıvatalar arasında mekanik özellikler açısından önemli bir fark vardır. Ancak pratik uygulamalarda, seçimlerinin senaryonun özel ihtiyaçlarına göre kapsamlı bir şekilde değerlendirilmesi gerekir. Körü körüne yüksek yoğunluk arayışı, gereksiz maliyetleri artırmakla kalmayıp aynı zamanda güvenlik tehlikeleri de doğurabilir. Seçilen cıvataların performans gereksinimlerini karşılayıp yapının emniyet ve güvenilirliğini sağlayabilmesi için, çeşitli cıvataların performans özelliklerini ve uygulama sınırlamalarını tam olarak anlamak gerekir.
Gönderi zamanı: 08-Ağu-2024